De ziekenboeg zet door
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca
04 Oktober 2008 | Peru, Chivay
Wat een voorbeeldige groep heb ik toch. Ze zijn altijd op tijd; soms zelfs te vroeg! Zo vertrokken we een kwartier voor de geplande tijd richting Colca Canyon.
Best spannend voor de meesten aangezien we nu echt de hoogte in gingen. “Wel of geen hoogteziekte?” Dat hield de gemoederen best bezig.
Er werden Coca-blaadjes en –snoepjes ingeslagen en liters water gedronken. Dat water moet er natuurlijk ook weer uit en gelukkig had ik een bus MET toilet kunnen regelen. Zéér handig, zeker gezien het feit dat we door een Nationaal Park reden waar wildplassen (Inca-toilet) streng verboden is.
De fotostop op het hoogste punt (4900 m) hebben we overgeslagen. Bas & Bas hadden knallende koppijn dus dan is ’t beter om maar meteen weer wat te dalen. Op de terugweg – als iedereen iets meer geacclimatiseerd is – gaan we in de herkansing.
Na de lunch in Chivay dienden zich weer 2 nieuwe zieken aan: Marjo en Joanne. Helaas bleken de zieken tijdens de eerste dagen toch een trend te hebben ingezet. Zo erg is het nog nooit geweest! Echt iedereen lijkt aan de beurt te komen. Ook ik werd niet gespaard.
Aan ’t einde van de dag kwamen we in het karakteristieke dorpje Cabanaconde aan. Iedereen was moe/ziek dus het werd niet laat die avond.
Bij het ontbijt van de volgende dag bleken de meesten weer aardig opgeknapt; in ieder geval genoeg om op pad te gaan. We hebben die ochtend een prachtige wandeling rond de kloof gemaakt. De vergezichten en dieptes hier zijn echt geweldig. Bovendien hadden we enorm veel mazzel: we hebben de eerste condors al zien rondcirkelen. Rond lunchtijd kwamen we dan ook voldaan terug.
Voor de middagwandeling waren er veel minder gegadigden. Ook ik moest ’t af laten weten; ik had echt geen energie meer in m’n lijf. Ik had in Arequipa te vroeg gejuicht en was eigenlijk gewoon verder ziek geworden. Zelfs Imodium had nulkommanul resultaat en ondertussen leefde ik al bijna 5 dagen op water en ORS zonder enig zicht op verbetering. Er moest een dokter bij komen.
Na overleg met de Genaldo (de gids voor de wandelingen) bleek dat maar op één manier mogelijk te zijn: het programma van de volgende dag moest worden aangepast.
Vréselijk vond ik dat. Het programma voor de groep moet worden aangepast omdat de reisbegeleider ziek is! Nadat Genaldo me had verzekerd dat hij ECHT een mooie alternatieve wandeling wist heb ik het toch maar in de groep gegooid. Ze reageerden geweldig en ’t was bijna vanzelfsprekend dat we ’t op die manier op zouden lossen.
Zelfs de condors leken de volgende dag mee te werken; we hebben niet langer dan 10 minuten hoeven wachten voordat er 2 rakelings overvlogen. Iedereen was dolgelukkig. We zijn meteen doorgereden naar Chivay waar ik bij het ziekenhuis ben uitgestapt en de groep aan de wandeling is begonnen.
Het “ziekenhuis” was een eenvoudig gebouwtje met afgeschreven voorzieningen. De behandelbanken waren gescheurd, het zeil op de vloeren was deels vergaan, de rolstoelen waren voorzien van plastic kuipstoeltjes omdat de originele zittingen eruit lagen.
De arts was er snel uit: ik had een flinke darminfectie te pakken. Na een half uurtje stond ik weer buiten; een flinke lading medicijnen rijker. Dat is hier geen enkel probleem. Werkelijk ALLES is te krijgen; met of zonder recept tegen belachelijk lage prijzen. Chocolaatjes zijn bij ons nog duurder ;-)
In het hotel heb ik nog lekker een paar uur slaap gepakt en die avond was ik zowaar in staat om een paar happen eten naar binnen te werken. Eindelijk!!!
En toen ik hoorde dat de groep een geweldige wandeling had gemaakt was ik helemaal gelukkig. Eind goed, al goed!
Best spannend voor de meesten aangezien we nu echt de hoogte in gingen. “Wel of geen hoogteziekte?” Dat hield de gemoederen best bezig.
Er werden Coca-blaadjes en –snoepjes ingeslagen en liters water gedronken. Dat water moet er natuurlijk ook weer uit en gelukkig had ik een bus MET toilet kunnen regelen. Zéér handig, zeker gezien het feit dat we door een Nationaal Park reden waar wildplassen (Inca-toilet) streng verboden is.
De fotostop op het hoogste punt (4900 m) hebben we overgeslagen. Bas & Bas hadden knallende koppijn dus dan is ’t beter om maar meteen weer wat te dalen. Op de terugweg – als iedereen iets meer geacclimatiseerd is – gaan we in de herkansing.
Na de lunch in Chivay dienden zich weer 2 nieuwe zieken aan: Marjo en Joanne. Helaas bleken de zieken tijdens de eerste dagen toch een trend te hebben ingezet. Zo erg is het nog nooit geweest! Echt iedereen lijkt aan de beurt te komen. Ook ik werd niet gespaard.
Aan ’t einde van de dag kwamen we in het karakteristieke dorpje Cabanaconde aan. Iedereen was moe/ziek dus het werd niet laat die avond.
Bij het ontbijt van de volgende dag bleken de meesten weer aardig opgeknapt; in ieder geval genoeg om op pad te gaan. We hebben die ochtend een prachtige wandeling rond de kloof gemaakt. De vergezichten en dieptes hier zijn echt geweldig. Bovendien hadden we enorm veel mazzel: we hebben de eerste condors al zien rondcirkelen. Rond lunchtijd kwamen we dan ook voldaan terug.
Voor de middagwandeling waren er veel minder gegadigden. Ook ik moest ’t af laten weten; ik had echt geen energie meer in m’n lijf. Ik had in Arequipa te vroeg gejuicht en was eigenlijk gewoon verder ziek geworden. Zelfs Imodium had nulkommanul resultaat en ondertussen leefde ik al bijna 5 dagen op water en ORS zonder enig zicht op verbetering. Er moest een dokter bij komen.
Na overleg met de Genaldo (de gids voor de wandelingen) bleek dat maar op één manier mogelijk te zijn: het programma van de volgende dag moest worden aangepast.
Vréselijk vond ik dat. Het programma voor de groep moet worden aangepast omdat de reisbegeleider ziek is! Nadat Genaldo me had verzekerd dat hij ECHT een mooie alternatieve wandeling wist heb ik het toch maar in de groep gegooid. Ze reageerden geweldig en ’t was bijna vanzelfsprekend dat we ’t op die manier op zouden lossen.
Zelfs de condors leken de volgende dag mee te werken; we hebben niet langer dan 10 minuten hoeven wachten voordat er 2 rakelings overvlogen. Iedereen was dolgelukkig. We zijn meteen doorgereden naar Chivay waar ik bij het ziekenhuis ben uitgestapt en de groep aan de wandeling is begonnen.
Het “ziekenhuis” was een eenvoudig gebouwtje met afgeschreven voorzieningen. De behandelbanken waren gescheurd, het zeil op de vloeren was deels vergaan, de rolstoelen waren voorzien van plastic kuipstoeltjes omdat de originele zittingen eruit lagen.
De arts was er snel uit: ik had een flinke darminfectie te pakken. Na een half uurtje stond ik weer buiten; een flinke lading medicijnen rijker. Dat is hier geen enkel probleem. Werkelijk ALLES is te krijgen; met of zonder recept tegen belachelijk lage prijzen. Chocolaatjes zijn bij ons nog duurder ;-)
In het hotel heb ik nog lekker een paar uur slaap gepakt en die avond was ik zowaar in staat om een paar happen eten naar binnen te werken. Eindelijk!!!
En toen ik hoorde dat de groep een geweldige wandeling had gemaakt was ik helemaal gelukkig. Eind goed, al goed!
-
15 Oktober 2008 - 06:49
Marie:
jeemienee ! wat zul je je ellendig hebben gevoeld !
beterschap verder toegewenst, hoop dat je snel weer opknapt...
lieve groetjes
marie -
15 Oktober 2008 - 10:30
Wil Mens:
Hoi Bianca.
Zo hebben ze je eindelijk zover gekregen dat je plat moest.Kan me voor stellen dat je je zeer ongelukkig voelt beterschap zodat je weer snel het heft in eigen hand hebt.Groeten Wil. -
15 Oktober 2008 - 11:05
Marianne Markese:
Beterschap, nog even rustig aan met eten he.
Groetjes Marianne -
15 Oktober 2008 - 13:54
Monique:
Hee Bianca, fijn dat je je nu weer beter voelt. Vervelend voor de groep maar volgens mij hebben ze het prima opgepakt. Jij bent tenslotte ook maar een mens. sterkte! -
15 Oktober 2008 - 17:56
Joke En Piet V Dijk:
Hoi Bianca
Het is te hopen dat je niet zieker wordt dat schiet niet op.
wat een schitterende foto`s vooral die condor zo dichtbij.
in ieder geval beterschap.
groetjes joke en Piet -
18 Oktober 2008 - 10:17
Ma:
Ik krijg weer heimwee als ik je je prachtige foto's zie.
Je groep is geweldig en daardoor ben jij snel weer opgeknapt.Als je dit leest ben je alweer aan de volgende reis begonnen, veel plezier en succes liefs Pa en Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
