Hoera! Terug in Zuid Amerika!
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca
06 September 2008 | Peru, Ica
Door alle perikelen tijdens de pilot(Indochina)reis heb ik helaas geen moment de tijd gehad om m’n Spaans bij te houden; zelfs niet naar muziek kunnen luisteren. Het is dus afwachten of alles wat ik er in 3 weken ingestampt heb niet net zo snel weer verdwenen is. Ik hoop ’t niet! ‘t Duurt nog een maand voor de groep arriveert en ga ik eerst met pa & ma op reis. Dan moet ’t lukken om ’t allemaal weer een beetje op te halen ……… toch ………?
Donderdag 28 augustus. Ik moet me akelig vroeg op Schiphol melden; 06.00 uur. Gelukkig is Tien zo lief om me weg te brengen. Pa en ma vertrekken later maar komen eerder aan doordat ze een rechtstreekse vlucht hebben.
Beide vluchten verlopen keurig volgens schema en 19.00 uur zijn we weer herenigd. Het is al donker en dus kiezen we ervoor om in de buurt van het hotel te gaan eten. Daarna vroeg naar bed en als een blok in slaap gevallen.
De volgende trekken we de stad in maar eerst geven we geld en papieren bij de receptie af. Da’s wennen voor pa om je hele hebben en houden bij een vreemde af te geven maar ’t is gewoon echt veiliger om ’t niet de hele dag bij je te dragen. We zijn nu eenmaal in Zuid Amerika en daar moet je net fff wat voorzichtiger zijn.
Lima is eigenlijk helemaal geen interessante stad op een paar bezienswaardigheden na. Die heb je in een dag dan ook allemaal wel bekeken: het antropologisch museum, de kathedraal, de (gebouwen rond) de Plaza………… Wel leuk dat we net op het juiste moment op de Plaza waren omdat daar een processie langs kwam. Verder is ’t gewoon een grote, vieze stad.
De volgende ochtend nemen we een (vroege) luxe lijnbus en verruilen we de smog en mist van Lima voor de helder blauwe lucht van Ica. Slechts 4½ uur reizen maar wel een saaie rit. Onderweg zie je krakkemikkige huisjes en héél veel zand. Ica heeft echter een leuke verrassing in petto: zandverstuivingen!! Dan wordt de woestijn ineens echt prachtig!!
Vorig jaar is in deze streek een flinke aardbeving geweest en dat is nog duidelijk zichtbaar door de ruïnes die ooit huizen zijn geweest. Je ziet dat soort beelden vaak op TV maar ’t wordt toch wat anders als je er tussendoor rijdt. Onze taxichauffeur vertelt dat ie het wel een hele interessante belevenis vond om de grond te zien “golven” maar hij heeft blijkbaar het geluk gehad dat ie z’n huis niet is kwijtgeraakt.
Ook Ica is geen sfeervolle stad. Ons hotel ligt er echter net buiten in Laguna de Huacachina. Een oase ingesloten door zandverstuivingen die zo hoog zijn dat het lijkt of ze ieder moment de hele lagune zullen bedelven. Een geweldige plek en ogenschijnlijk het einde van de wereld als je ziet dat de enige straat gewoon ineens ophoudt omdat daar het zand begint. Echt een héél vreemd gezicht!
Het zwembad bij ons hotel ziet er aanlokkelijk uit maar dat is slechts schijn. We vonden het al verdacht dat er zo weinig gebruik van werd gemaakt maar steek één grote teen in het water en je snapt waarom: KOUD!!!!!!!! Omdat we nog niet helemaal door de jetlag heen zijn brengen we de eerste middag hier heel relaxed door.
De volgende dag gaan we beestjes kijken op de Islas Ballestas. Na een tocht van een uur met en speedboot kom je bij de eilanden aan. Daar zijn massa’s pelikanen, pinguïns, JanvanGenten en zeeleeuwen te zien. De eilanden zelf zijn kaal maar toch imposant. En onderweg passeer je ook nog de Candelabra; een door raadsels omgeven Nazca achtige figuur van maar liefst 150 m hoog. ‘t Wordt ook wel eens gekscherend “a poor man’s Galapagos” genoemd maar ik vond ‘t – ook in vergelijking met de Galapagos – echt superleuk om te doen. En voor pa & ma was ’t helemáál indrukwekkend.
’s Middags luieren we nog wat náást het zwembad en we sluiten de dag spectaculair af. In een buggy met een onvoorstelbaar aantal PK’s door de zandduinen scheuren! We hadden mazzel met plaatsen voorin en het was echt geweldig. Berg op en berg af; soms zo steil dat het wel lijkt of we in een achtbaan zitten. Tussendoor maken we bovenaan heuvels stops en krijg je de kans om met een sandboard af te dalen. Pa & ma zagen dat niet zo zitten; ikke wel!!! In de snowboardhouding kwam ik niet echt vooruit (toch best stroef dat zand) maar liggend op je buik ga je als een raket van zo’n helling af. Fantastisch!
Volgens de policy van Sawadee mag ik dit de groep dadelijk niet actief gaan aanbieden omdat het niet onder “duurzaam toerisme” valt. Pffffffft….. zo ken ik nog wel een paar voorbeelden. Ik ben echt blij dat wij het wel gedaan hebben; ’t was gewoon fantastisch.
De laatste dag maken we een wijntour (inclusief proeverij!) langs 2 verschillende bodega’s. Eén hypermoderne waar duizenden liters wijn en Pisco (lokale sterke drank) worden geproduceerd. En de ander zo oud en stoffig dat het meer een museum is, compleet met een privé collectie Inca-textielen en gereedschappen. Een hele aparte maar sfeervolle plek.
We zijn nu nog maar een paar dagen onderweg maar hebben al echt geweldig veel gezien en gedaan. Pa vindt ’t nu wel tijd worden voor die “vrouwen met bolhoedjes”. Ik heb ‘m verzekerd dat die ECHT nog wel komen :-)
P.S.
De oplettende lezer heeft natuurlijk al lang in de gaten dat ik gigantisch achter de feiten aanloop. We zijn inmiddels alweer 2 steden verder. Ik loop dus een beetje achter maar ........... wordt vervolgd!!
Donderdag 28 augustus. Ik moet me akelig vroeg op Schiphol melden; 06.00 uur. Gelukkig is Tien zo lief om me weg te brengen. Pa en ma vertrekken later maar komen eerder aan doordat ze een rechtstreekse vlucht hebben.
Beide vluchten verlopen keurig volgens schema en 19.00 uur zijn we weer herenigd. Het is al donker en dus kiezen we ervoor om in de buurt van het hotel te gaan eten. Daarna vroeg naar bed en als een blok in slaap gevallen.
De volgende trekken we de stad in maar eerst geven we geld en papieren bij de receptie af. Da’s wennen voor pa om je hele hebben en houden bij een vreemde af te geven maar ’t is gewoon echt veiliger om ’t niet de hele dag bij je te dragen. We zijn nu eenmaal in Zuid Amerika en daar moet je net fff wat voorzichtiger zijn.
Lima is eigenlijk helemaal geen interessante stad op een paar bezienswaardigheden na. Die heb je in een dag dan ook allemaal wel bekeken: het antropologisch museum, de kathedraal, de (gebouwen rond) de Plaza………… Wel leuk dat we net op het juiste moment op de Plaza waren omdat daar een processie langs kwam. Verder is ’t gewoon een grote, vieze stad.
De volgende ochtend nemen we een (vroege) luxe lijnbus en verruilen we de smog en mist van Lima voor de helder blauwe lucht van Ica. Slechts 4½ uur reizen maar wel een saaie rit. Onderweg zie je krakkemikkige huisjes en héél veel zand. Ica heeft echter een leuke verrassing in petto: zandverstuivingen!! Dan wordt de woestijn ineens echt prachtig!!
Vorig jaar is in deze streek een flinke aardbeving geweest en dat is nog duidelijk zichtbaar door de ruïnes die ooit huizen zijn geweest. Je ziet dat soort beelden vaak op TV maar ’t wordt toch wat anders als je er tussendoor rijdt. Onze taxichauffeur vertelt dat ie het wel een hele interessante belevenis vond om de grond te zien “golven” maar hij heeft blijkbaar het geluk gehad dat ie z’n huis niet is kwijtgeraakt.
Ook Ica is geen sfeervolle stad. Ons hotel ligt er echter net buiten in Laguna de Huacachina. Een oase ingesloten door zandverstuivingen die zo hoog zijn dat het lijkt of ze ieder moment de hele lagune zullen bedelven. Een geweldige plek en ogenschijnlijk het einde van de wereld als je ziet dat de enige straat gewoon ineens ophoudt omdat daar het zand begint. Echt een héél vreemd gezicht!
Het zwembad bij ons hotel ziet er aanlokkelijk uit maar dat is slechts schijn. We vonden het al verdacht dat er zo weinig gebruik van werd gemaakt maar steek één grote teen in het water en je snapt waarom: KOUD!!!!!!!! Omdat we nog niet helemaal door de jetlag heen zijn brengen we de eerste middag hier heel relaxed door.
De volgende dag gaan we beestjes kijken op de Islas Ballestas. Na een tocht van een uur met en speedboot kom je bij de eilanden aan. Daar zijn massa’s pelikanen, pinguïns, JanvanGenten en zeeleeuwen te zien. De eilanden zelf zijn kaal maar toch imposant. En onderweg passeer je ook nog de Candelabra; een door raadsels omgeven Nazca achtige figuur van maar liefst 150 m hoog. ‘t Wordt ook wel eens gekscherend “a poor man’s Galapagos” genoemd maar ik vond ‘t – ook in vergelijking met de Galapagos – echt superleuk om te doen. En voor pa & ma was ’t helemáál indrukwekkend.
’s Middags luieren we nog wat náást het zwembad en we sluiten de dag spectaculair af. In een buggy met een onvoorstelbaar aantal PK’s door de zandduinen scheuren! We hadden mazzel met plaatsen voorin en het was echt geweldig. Berg op en berg af; soms zo steil dat het wel lijkt of we in een achtbaan zitten. Tussendoor maken we bovenaan heuvels stops en krijg je de kans om met een sandboard af te dalen. Pa & ma zagen dat niet zo zitten; ikke wel!!! In de snowboardhouding kwam ik niet echt vooruit (toch best stroef dat zand) maar liggend op je buik ga je als een raket van zo’n helling af. Fantastisch!
Volgens de policy van Sawadee mag ik dit de groep dadelijk niet actief gaan aanbieden omdat het niet onder “duurzaam toerisme” valt. Pffffffft….. zo ken ik nog wel een paar voorbeelden. Ik ben echt blij dat wij het wel gedaan hebben; ’t was gewoon fantastisch.
De laatste dag maken we een wijntour (inclusief proeverij!) langs 2 verschillende bodega’s. Eén hypermoderne waar duizenden liters wijn en Pisco (lokale sterke drank) worden geproduceerd. En de ander zo oud en stoffig dat het meer een museum is, compleet met een privé collectie Inca-textielen en gereedschappen. Een hele aparte maar sfeervolle plek.
We zijn nu nog maar een paar dagen onderweg maar hebben al echt geweldig veel gezien en gedaan. Pa vindt ’t nu wel tijd worden voor die “vrouwen met bolhoedjes”. Ik heb ‘m verzekerd dat die ECHT nog wel komen :-)
P.S.
De oplettende lezer heeft natuurlijk al lang in de gaten dat ik gigantisch achter de feiten aanloop. We zijn inmiddels alweer 2 steden verder. Ik loop dus een beetje achter maar ........... wordt vervolgd!!
-
07 September 2008 - 06:54
Monique:
Hoi Bianca, ziet er weer prachtig uit het lijkt wel een groot pretpark! Bijzonder zo samen met je ouders, iets om te koesteren
-
07 September 2008 - 10:03
Mike En Wendy:
Onze complimenten voor de ondernemingsdriften van het hele gezeldschap!! Veel plezier, thuis gaat alles helemaal zonder problemen. Dus geniet met volle teugen!!
Kus Mike, Wendy, Tygo en Imay, de kippies, de visjes en Gerrit. -
07 September 2008 - 10:44
Joke En Piet V Dijk:
Hallo allemaal
Nou ik zie het al dat is genieten daar,wel erg veel zand maar ook mooie natuur en avontuur,in ieder geval droger dan hier.
Heel veel avonturen verder gewenst.
groetjes Joke & Piet -
07 September 2008 - 13:28
Sjaak En Marian:
Wij hebben je bericht gelezen. Wij wensen jullie een hele fijne vakantie met elkaar. Geniet er maar van. groetjes Sjaak en Marian -
07 September 2008 - 16:36
Hilde:
Hallo Bianca,ik heb de foto beken en ik zou zo naar toe willen.En ik heb je verhaal gelezen.en dat is heel interesant.De groeten ook aan je pa&ma, -
07 September 2008 - 21:10
Daan:
nu natuurlijk de hamvraag
Hoe is het met je spaans?????
lfs aan je pa en ma en heeeeel veel plezier
ps: de herfst is hier definitief ingetreden, dus blij zo lang mogelijk waar je bent -
08 September 2008 - 20:40
Manon:
Wat leuk om weer wat van je te horen. Jij ging als een raket en wij gaan met Quinty naar de lancering van de raket. Wens je nog een hele fijne vakantie toe.
Groetje van Manon -
08 September 2008 - 20:40
Marianne:
Ik sluit mee aan bij Daan.. Tis hier echt herfst. Geniet meis -
08 September 2008 - 20:47
Marianne:
Nog effe,, ik ben een body boarder!!! in de zee en jij in de woestijn... Kikke he. Wow
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
