Weer aan de slag
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca
01 Augustus 2007 | China, Beijing
M’n vrije dagen in Beijing heb ik hoofdzakelijk luierend doorgebracht. Beetje slapen, beetje rondslenteren, beetje eten. Af en toe lekker een park opgezocht om op een bankje een beetje mensen te kijken of een boek te lezen.
In veel parken zijn winkeltjes waar ze je zover proberen te krijgen om je in keizerlijke kledij te laten fotograferen. Echt weer iets voor die Chinezen! Waarom willen ze nou niet begrijpen dat ik me absoluut niet in dat soort kloffie laat hijsen? Dat zou echt een vlag op een modderschuit zijn. Het is echter WEL leuk om een foto van de poserende Chinezen + fotograaf te maken; ze nemen het echt bloed serieus allemaal :-)
M'n laatste "vrije" avond gezellig afgesproken in een Koreaans restaurant met Monique; een Sawadee collega die nu voor langere tijd in Beijing zit. Zij spreekt vloeiend Chinees!! Het was zo’n verademing om eens lekker achterover te kunnen leunen terwijl zij alles op haar gemakkie vertaalde en vervolgens bestelde.
De dag voordat m’n groep zou arriveren heb ik in het groepshotel ingecheckt. Er bleek al een andere Sawadeegroep te zitten zodat ik zowaar een collega aantrof! Altijd leuk om dan vrijuit over je groep te kunnen roddelen dus die avond heb ik gezellig met hem afgesproken. Niet te laat gemaakt want de volgende ochtend vertrok ik om 7 uur naar het vliegveld om m’n eigen groep op te halen.
Het duurde lang voordat ik ze alle 21 had en als je ze zo bij elkaar ziet zijn het er echt VEEL. Ik had met het restaurant in het hotel geregeld dat ik daar onder het genot van een kop thee m’n praatje kon houden en heb ze daarna meteen met de metro kennis laten maken. In de Lamatempel hebben de ouders hun ogen uitgekeken. De kids waren er snel klaar mee. Zij vermaakten zich vooral met elkaar en keken vol verbazing naar de uitgebreide wierookrituelen waarbij mensen schijnbaar onvermoeibaar door bleven bidden (opstaan, knielen, languit liggen, opstaan.....)
’s Avonds in een restaurant dichtbij het hotel 2 tafels gereserveerd waar al meteen spontaan een aparte tafel voor ouders en kinderen ontstond. Het personeel sprak - heel verrassend - geen woord Engels maar het is toch gelukt om veel verschillende en lekkere gerechten te bestellen. Ook met de drankjes ging alles goed. Iedereen heeft zitten smullen en ze vroegen me meteen hoe ik dit allemaal voor elkaar had gekregen. Of ik stiekem toch Chinees sprak? Was dat maar waar!
De sfeer was in ieder geval goed dus da’s weer een mooi begin. Rond 9 uur ging iedereen richting hotel en was ik zelf ook wel stuk. Ik had geen stem meer over. Het kost best veel energie om zo hard te praten dat iedereen je hoort en continu in de gaten te houden of ze er allemaal zijn. Erg lastig vooral als ze niet stil staan (en kinderen staan NOOIT stil). Ik ben ook naarstig op zoek naar ezelsbruggetjes om al die namen te onthouden. Pffff……
In veel parken zijn winkeltjes waar ze je zover proberen te krijgen om je in keizerlijke kledij te laten fotograferen. Echt weer iets voor die Chinezen! Waarom willen ze nou niet begrijpen dat ik me absoluut niet in dat soort kloffie laat hijsen? Dat zou echt een vlag op een modderschuit zijn. Het is echter WEL leuk om een foto van de poserende Chinezen + fotograaf te maken; ze nemen het echt bloed serieus allemaal :-)
M'n laatste "vrije" avond gezellig afgesproken in een Koreaans restaurant met Monique; een Sawadee collega die nu voor langere tijd in Beijing zit. Zij spreekt vloeiend Chinees!! Het was zo’n verademing om eens lekker achterover te kunnen leunen terwijl zij alles op haar gemakkie vertaalde en vervolgens bestelde.
De dag voordat m’n groep zou arriveren heb ik in het groepshotel ingecheckt. Er bleek al een andere Sawadeegroep te zitten zodat ik zowaar een collega aantrof! Altijd leuk om dan vrijuit over je groep te kunnen roddelen dus die avond heb ik gezellig met hem afgesproken. Niet te laat gemaakt want de volgende ochtend vertrok ik om 7 uur naar het vliegveld om m’n eigen groep op te halen.
Het duurde lang voordat ik ze alle 21 had en als je ze zo bij elkaar ziet zijn het er echt VEEL. Ik had met het restaurant in het hotel geregeld dat ik daar onder het genot van een kop thee m’n praatje kon houden en heb ze daarna meteen met de metro kennis laten maken. In de Lamatempel hebben de ouders hun ogen uitgekeken. De kids waren er snel klaar mee. Zij vermaakten zich vooral met elkaar en keken vol verbazing naar de uitgebreide wierookrituelen waarbij mensen schijnbaar onvermoeibaar door bleven bidden (opstaan, knielen, languit liggen, opstaan.....)
’s Avonds in een restaurant dichtbij het hotel 2 tafels gereserveerd waar al meteen spontaan een aparte tafel voor ouders en kinderen ontstond. Het personeel sprak - heel verrassend - geen woord Engels maar het is toch gelukt om veel verschillende en lekkere gerechten te bestellen. Ook met de drankjes ging alles goed. Iedereen heeft zitten smullen en ze vroegen me meteen hoe ik dit allemaal voor elkaar had gekregen. Of ik stiekem toch Chinees sprak? Was dat maar waar!
De sfeer was in ieder geval goed dus da’s weer een mooi begin. Rond 9 uur ging iedereen richting hotel en was ik zelf ook wel stuk. Ik had geen stem meer over. Het kost best veel energie om zo hard te praten dat iedereen je hoort en continu in de gaten te houden of ze er allemaal zijn. Erg lastig vooral als ze niet stil staan (en kinderen staan NOOIT stil). Ik ben ook naarstig op zoek naar ezelsbruggetjes om al die namen te onthouden. Pffff……
-
04 Augustus 2007 - 22:48
Rob:
Bianca,
als je deze groep net zo goed begeleid als de onze, dan krijgen ze een vakantie om nooit te vergeten.
Namens: Elly, ellen, ernst, rikky, gerard, wim, petra en ROB. -
06 Augustus 2007 - 23:36
Frans:
Heeee Bianca
weer druk aan de slag lees ik. En ik las in je vorige bericht dat ik geduld moet koesteren met ons duikuitje.
Maar ik geef je groot gelijk. Blijf maar lekker aan de andere kant van de wereld. Is vast veel leuker dan het Zeeuwse onderwaterleven.
Ik ben wel stekejaloers op je reis naar Vietnam. Die staat zo onwijs hoog op mijn reis top 10. Maar dan kan ik mooi tips bij je sprokkelen wanneer ik met mijn rugzakje van noord naar zuid trek of andersom.
Succes weer met volgende reis.
Gr Frans -
07 Augustus 2007 - 08:47
Ma:
Heel veel plezier met je nieuwe groep.
Ik dacht dat het in Nederland druk was, is het in beijin elke dag zo druk?
Het weer is hier goed ik hoop dat je nu niet zoveel regent als bij je vorige groep.
Liefs Ma -
07 Augustus 2007 - 09:18
Carla & Baher:
Hi Bianca,
Eindelijk een bericht van de Rode Zee-gangers. We volgen ademloos je escapades in het verre Azie en genieten van je beeldende verhalen, je mooie foto's en vooral de leuke panda-video.
Groetjes!
Carla & Baher -
07 Augustus 2007 - 21:21
Wil.:
Hoi Bianca veel succes met je nieuwe groep zal je zeker lukken jij bent niet klein te krijgen ik geniet iedere keer weer van je geweldige verslagen Groeten Wil en Rien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
