Vakantie!!!
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca
09 Januari 2008 | Thailand, Ban Khao Lak
Na het afscheid nemen drong het ineens in volle sterkte tot me door. Nog maar 2 weken; dan ben ik weer thuis! Argh....! Dan al…..? Dat klinkt voor jullie waarschijnlijk vrij belachelijk maar voor mij voelt 't echt zo! Niet te veel aan denken; nu eerst vakantie vieren ;-).
Vanaf het vliegveld heb ik de bus naar Phuket stad genomen. Daar wilde ik over stappen op de bus naar Karon/Kata maar dat ging mooi niet door. De laatste was al weg en dus moest ik eerst met een taxi naar één of andere markt waar ik dan misschien wel nog de bus kon pakken Pffffff; wat een gedoe. Ik liep 2 Canadese backpackers tegen het lijf die met hetzelfde probleem zaten.We hebben samen een taxi genomen en zo werd ik keurig voor het door mij uitgekozen guesthouse afgezet; lekker makkelijk!
Zoals verwacht is Phuket niet mijn plek. Ik had vooraf al maatregelen getroffen om daar zo snel mogelijk weg te zijn. Die ene middag was snel gevuld met praktische bezigheden: geld wisselen, internetten, administratie afhandelen en Sawadee-papierwinkel dumpen (scheelt weer een kilootje). Het was ook hoog tijd voor de kapper maar dat heeft helaas minder goed uitgepakt dan de vorige keer. Ik heb nu echt zo’n Aziatisch bolletje piekhaar; ziet er niet uit! Nou ja; groeit vanzelf wel weer aan.
Ook nog even langs een dokter geweest om dat rechteroor te laten checken. Met die geweldige 4-daagse duiktrip in het vooruitzicht wilde ik toch even zeker weten of er geen oorontsteking op de loer lag. Dat bleek gelukkig niet het geval te zijn. De pijn wordt veroorzaakt door een soort “blauwe plek” op m’n trommelvlies die moet zijn ontstaan door te hoge (water)druk. Ik weet zeker dat dat niet met duiken is ontstaan; klaren is nooit een probleem. Dat moet tijdens het snorkelen zijn gebeurd toen ik iets te enthousiast en te diep ben gegaan. Shit!! De dokter verzekerde me echter dat dit binnen een paar dagen voldoende zou zijn genezen en heeft me medicijnen gegeven om die genezing te bevorderen. Tot de duiktrip moest ik wel m’n hoofd boven water houden. In ieder geval was ik weer (relatief) gerustgesteld.
De volgende ochtend werd ik om 6 uur opgepikt voor m’n visa-run. Even een korte toelichting voor de niet insiders onder jullie: zonder visum mag je maximaal 30 dagen in Thailand verblijven. Ik zou daar - door de periode vóór de groep en m’n vakantie erna - ruim overheen gaan. Dat is op te lossen door even het land te verlaten om dan meteen weer terug te komen. Hiervoor zijn speciale toertjes opgezet.
Er zat een gemêleerd gezelschap in m’n busje: Engeland, Australië, Italië, Japan, Frankrijk; ze kwamen overal vandaan en hadden allemaal zo hun redenen om langer te willen blijven. Aan het einde van de ochtend kwamen we bij Ranong aan waar we exit Thailand werden gestempeld. Toen met de boot even naar Kaw Thang; een Birmees eiland en “wammes!!!”; weer een stempel in m’n paspoort. Tijdens ons korte verblijf op Birmees grondgebied werden we belaagd door jongeren die allerlei soorten drugs en Viagra (voor mij???) probeerden te slijten. No Thanx!
Maar ik ben dus voor héél even in Birma/Myanmar geweest :-)
Op het Thaise vaste land haalden we bij dezelfde douane post vervolgens onze nieuwe “entrance”stempel en voilá; geregeld! Deze douane beambte wilde helaas op een naar mijn idee veel te mooie, ruime plek stempelen. Nadat ik m’n allerliefste puppy-face had opgezet en heel vriendelijk “pleeeeeeeeeease” zei frommelde hij de stempel toch op die 2 vierkante cm die ik had aangewezen. Weer gelukt!
Omdat ik voor geen goud naar Phuket terugwilde heb ik me op de terugweg in Khao Lak af laten zetten. Van hieruit zal ik aan m’n duiktrip beginnen. Nadat ik m’n bagage bij de duikshop had gedropt ben ik op zoek gegaan naar een leuk guesthouse maar dat viel niet mee. Wat ik me niet heb gerealiseerd is dat de tsunami alles heeft weggevaagd en daarmee letterlijk en figuurlijk de weg heeft vrijgemaakt voor projectontwikkelaars. Die hebben vervolgens géén eenvoudige, knusse guesthousjes neergezet en alleen maar resorts, bungalowparken en luxe hotels terug gebouwd. Waarschijnlijk geldt dat voor de hele westkust van Thailand. Da’s balen!
Khao Lak hangt aan elkaar van massagesalons, souvenirwinkels, restaurantjes, barretjes en….. duikshops! Wat dat betreft zit ik hier zeker goed. Behalve dat en het strand is er verder niet veel te beleven. 't Is bijna een Vinexwijk aan 't strand :-)
Ik was van plan om alvast wat te duiken en te snorkelen, maar jaaaaaaaaaaaaa…….. Het werden dus een paar rustige dagen met strand, winkeltjes kijken, internetten, skypen, eten en drinken. Ik heb nu ineens alle tijd voor de cursus Spaans die ik op m’n Ipod had gezet. Nu ik nergens anders meer aan hoef te denken gaat dat best lekker. En er zijn slechtere plekken om je huiswerk te doen; nietwaar?
Daarnaast heb ik ook meteen m'n eerste stapjes gezet om in NL weer aan de slag te kunnen door m'n CV naar wat uitzendbureau's te mailen. Als ik terug kom van een reis heb ik toch altijd al moeite om m'n draai te vinden en na zo'n lange tijd zal dat zeker niet anders zijn. Dan is 't het beste om zo snel mogelijk aan 't werk te kunnen.
En morgen is het eindelijk zover! Dan begin ik aan m’n “live-aboard” naar de Similan en Surin Eilanden. Als je alle verhalen mag geloven is dat het paradijs op aarde; zowel onder als boven water. Het is één van de top duiklocaties en ik ga er 4 dagen lang 3 a 4 keer per dag duiken. Eten, drinken en slapen op de boot samen met een aantal andere duikers; ik heb er geweldig veel zin in!
Maar……… dat ene oor begon toch weer irriteren. Omdat ik hier geen risico mee wil lopen daarom toch nog maar even bij een kliniek langsgegaan. En wat bleek…….. een (beginnende) oorontsteking @#*!!! Dat kan ik nou net even niet hebben. Ik heb nu oordruppels en antibiotica en het zou snel beter moeten gaan. Maar goed dat we niet meteen na het inschepen gaan duiken. Dan heb ik nog een etmaal om “beter” te worden. Ik ben in ieder geval wel blij dat ik het nog even heb laten checken.
Nu maar duimen dat ’t nog goed komt want er is niets zo frustrerend als op een boot vol enthousiaste duikers te zitten terwijl je zelf boven moet blijven. En dan ook nog op zo’n locatie…………
Vanaf het vliegveld heb ik de bus naar Phuket stad genomen. Daar wilde ik over stappen op de bus naar Karon/Kata maar dat ging mooi niet door. De laatste was al weg en dus moest ik eerst met een taxi naar één of andere markt waar ik dan misschien wel nog de bus kon pakken Pffffff; wat een gedoe. Ik liep 2 Canadese backpackers tegen het lijf die met hetzelfde probleem zaten.We hebben samen een taxi genomen en zo werd ik keurig voor het door mij uitgekozen guesthouse afgezet; lekker makkelijk!
Zoals verwacht is Phuket niet mijn plek. Ik had vooraf al maatregelen getroffen om daar zo snel mogelijk weg te zijn. Die ene middag was snel gevuld met praktische bezigheden: geld wisselen, internetten, administratie afhandelen en Sawadee-papierwinkel dumpen (scheelt weer een kilootje). Het was ook hoog tijd voor de kapper maar dat heeft helaas minder goed uitgepakt dan de vorige keer. Ik heb nu echt zo’n Aziatisch bolletje piekhaar; ziet er niet uit! Nou ja; groeit vanzelf wel weer aan.
Ook nog even langs een dokter geweest om dat rechteroor te laten checken. Met die geweldige 4-daagse duiktrip in het vooruitzicht wilde ik toch even zeker weten of er geen oorontsteking op de loer lag. Dat bleek gelukkig niet het geval te zijn. De pijn wordt veroorzaakt door een soort “blauwe plek” op m’n trommelvlies die moet zijn ontstaan door te hoge (water)druk. Ik weet zeker dat dat niet met duiken is ontstaan; klaren is nooit een probleem. Dat moet tijdens het snorkelen zijn gebeurd toen ik iets te enthousiast en te diep ben gegaan. Shit!! De dokter verzekerde me echter dat dit binnen een paar dagen voldoende zou zijn genezen en heeft me medicijnen gegeven om die genezing te bevorderen. Tot de duiktrip moest ik wel m’n hoofd boven water houden. In ieder geval was ik weer (relatief) gerustgesteld.
De volgende ochtend werd ik om 6 uur opgepikt voor m’n visa-run. Even een korte toelichting voor de niet insiders onder jullie: zonder visum mag je maximaal 30 dagen in Thailand verblijven. Ik zou daar - door de periode vóór de groep en m’n vakantie erna - ruim overheen gaan. Dat is op te lossen door even het land te verlaten om dan meteen weer terug te komen. Hiervoor zijn speciale toertjes opgezet.
Er zat een gemêleerd gezelschap in m’n busje: Engeland, Australië, Italië, Japan, Frankrijk; ze kwamen overal vandaan en hadden allemaal zo hun redenen om langer te willen blijven. Aan het einde van de ochtend kwamen we bij Ranong aan waar we exit Thailand werden gestempeld. Toen met de boot even naar Kaw Thang; een Birmees eiland en “wammes!!!”; weer een stempel in m’n paspoort. Tijdens ons korte verblijf op Birmees grondgebied werden we belaagd door jongeren die allerlei soorten drugs en Viagra (voor mij???) probeerden te slijten. No Thanx!
Maar ik ben dus voor héél even in Birma/Myanmar geweest :-)
Op het Thaise vaste land haalden we bij dezelfde douane post vervolgens onze nieuwe “entrance”stempel en voilá; geregeld! Deze douane beambte wilde helaas op een naar mijn idee veel te mooie, ruime plek stempelen. Nadat ik m’n allerliefste puppy-face had opgezet en heel vriendelijk “pleeeeeeeeeease” zei frommelde hij de stempel toch op die 2 vierkante cm die ik had aangewezen. Weer gelukt!
Omdat ik voor geen goud naar Phuket terugwilde heb ik me op de terugweg in Khao Lak af laten zetten. Van hieruit zal ik aan m’n duiktrip beginnen. Nadat ik m’n bagage bij de duikshop had gedropt ben ik op zoek gegaan naar een leuk guesthouse maar dat viel niet mee. Wat ik me niet heb gerealiseerd is dat de tsunami alles heeft weggevaagd en daarmee letterlijk en figuurlijk de weg heeft vrijgemaakt voor projectontwikkelaars. Die hebben vervolgens géén eenvoudige, knusse guesthousjes neergezet en alleen maar resorts, bungalowparken en luxe hotels terug gebouwd. Waarschijnlijk geldt dat voor de hele westkust van Thailand. Da’s balen!
Khao Lak hangt aan elkaar van massagesalons, souvenirwinkels, restaurantjes, barretjes en….. duikshops! Wat dat betreft zit ik hier zeker goed. Behalve dat en het strand is er verder niet veel te beleven. 't Is bijna een Vinexwijk aan 't strand :-)
Ik was van plan om alvast wat te duiken en te snorkelen, maar jaaaaaaaaaaaaa…….. Het werden dus een paar rustige dagen met strand, winkeltjes kijken, internetten, skypen, eten en drinken. Ik heb nu ineens alle tijd voor de cursus Spaans die ik op m’n Ipod had gezet. Nu ik nergens anders meer aan hoef te denken gaat dat best lekker. En er zijn slechtere plekken om je huiswerk te doen; nietwaar?
Daarnaast heb ik ook meteen m'n eerste stapjes gezet om in NL weer aan de slag te kunnen door m'n CV naar wat uitzendbureau's te mailen. Als ik terug kom van een reis heb ik toch altijd al moeite om m'n draai te vinden en na zo'n lange tijd zal dat zeker niet anders zijn. Dan is 't het beste om zo snel mogelijk aan 't werk te kunnen.
En morgen is het eindelijk zover! Dan begin ik aan m’n “live-aboard” naar de Similan en Surin Eilanden. Als je alle verhalen mag geloven is dat het paradijs op aarde; zowel onder als boven water. Het is één van de top duiklocaties en ik ga er 4 dagen lang 3 a 4 keer per dag duiken. Eten, drinken en slapen op de boot samen met een aantal andere duikers; ik heb er geweldig veel zin in!
Maar……… dat ene oor begon toch weer irriteren. Omdat ik hier geen risico mee wil lopen daarom toch nog maar even bij een kliniek langsgegaan. En wat bleek…….. een (beginnende) oorontsteking @#*!!! Dat kan ik nou net even niet hebben. Ik heb nu oordruppels en antibiotica en het zou snel beter moeten gaan. Maar goed dat we niet meteen na het inschepen gaan duiken. Dan heb ik nog een etmaal om “beter” te worden. Ik ben in ieder geval wel blij dat ik het nog even heb laten checken.
Nu maar duimen dat ’t nog goed komt want er is niets zo frustrerend als op een boot vol enthousiaste duikers te zitten terwijl je zelf boven moet blijven. En dan ook nog op zo’n locatie…………
-
10 Januari 2008 - 07:49
Daan:
een hele fijne vakantie bianc
en sterkte met je oorontsteking
lfs
daan -
10 Januari 2008 - 08:20
Marie:
beterschap !
hoop dat je oor snel weer mee kan duiken...
doei
marie -
10 Januari 2008 - 10:28
Bert:
Weet niet of je dit nog leest maar ik gebruik altijd het volgende paardemiddel tegen oorontsteking dat bij altijd werkt Het zijn zure oordruppels. Schoonwater (uit fles dus) mengen met azijn en ethanol verhouding 50% water 25% natuurazijn en ethanol ook 25%. Vervolgens nadat je in het water bent geweest eerst oren drogen spoelen met schoon speolen met lauw water daarna drogen en petje op tegen de koude wind. Dat laatste maakt vanwege kapsels toch niet zo veel meer uit.
Hoe zit het eigenlijk met India??? Gaat dat niet meer door?
Gr. Br. -
10 Januari 2008 - 10:59
Marcel:
Sterkte met je oren en nog veel plezier de laatste 2 weken!!
Marcel -
10 Januari 2008 - 13:16
Piet Van Dijk:
Hopen de het snel geneest en nog even genieten.
Als je thuis komt zal het wel wennnen zijn aan het klimaat
Groetjes joke en Piet -
11 Januari 2008 - 18:33
Wil Mens:
Jippie vakantie dat heb je zeker verdiend.Nu ga je echt wat zien (grapje).Zoals je al weet zijn wij voor een erg verdrietige reden thuisgebleven. Geniet van je vrije dagen en hopende dat de oorontsteking niet doorzet. Gr. Wil -
13 Januari 2008 - 08:12
Monique:
Ik hoop dat je nog kan duiken is wel een mooie afsluiter. Heb je al wat gehoord nadat je je zeer concrete wensen hebt gestuurd naar Sawadee? Succes en tot gauw ( wanneer precies,kunnen we daarna weer een etentje plannen ) -
14 Januari 2008 - 11:26
Ma :
Is je oorontsteking al over?
Ik hoop van wel de hele dag in een bootje zitten en toe kijken is niks voor jou. Ik hoop dat te toch nog veel duik plezier hebt!
Tot gauw liefs Pa en Ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
