Op zoek naar 'n beetje actie
Blijf op de hoogte en volg Bianca
20 Maart 2013 | Panama, Santiago de Veraguas
Voordat we echt aan foto-stops zouden beginnen moesten we eerst op zoek naar 'n ATM. Die zijn in Panama buiten de grote steden niet echt dik gezaaid en we hadden allevier wel dringend geld nodig. In 'n klein dorpje vonden we één bank met een hele lange rij mensen ervoor. Die kwamen toch niet allemaal pinnen zeker.........?! Gelukkig bleek dat niet 't geval. De salarissen waren uitbetaald en blijkbaar wordt dat geld nog steeds bij het loket opgenomen. Ik vraag me af waarom dat nog steeds zo gaat maar voor nu was ik er wel fff blij mee!
We gingen van Veraguas naar Chiriqui en bij het passeren van een provinciegrens wordt iedere bus en auto aangehouden. Soms worden alle paspoorten bekeken, soms ook niet. Deze keer werden we echt aan de kant gezet naast een vrachtauto die helemaal werd doorgelicht. We moesten toch niet alle bagage uitpakken zeker........!?! Ze lieten ons een tijdje in die waan, bladerden vervolgens met een strenge blik onze paspoorten door en stelden wat vragen. En toen...........mochten we toch door. Echt weer zo'n staaltje machtsvertoon; zoooooo flauw vind ik dat. Thuis niets te vertellen zeker ;-)
Door zoveel mogelijk van de Interamerica af te wijken pakten we mooie kleine weggetjes mee waar we weer regelmatig Caballeros passeerden. Het landschap werd steeds groener en af en toe hadden we een prachtig uitzicht op de kustlijn. De ene baai was echt nog mooier dan de andere.
Aan het begin van de middag kwamen we in Las Lajas aan; een superklein plaatsje aan een eindeloos lang palmenstrand. Er waren een paar restaurantjes, een paar hotels en B&B's en héél veel parkeerplaatsen die direct aan het strand liggen. Iedere parkeerplaats was overdekt met rieten matten (schaduw!) en had 'n paar bankjes. In de weekends schijnt het hier megadruk te zijn met dagjesmensen die de stad ontvluchten, hun auto aan 't strand parkeren en de hele dag eten, drinken, kletsen en zwemmen. Maar nu was 't leeg, té leeg naar m'n zin.........
Het vinden van 'n hostel bleek niet eenvoudig. Onze eerste optie - cabañas direct aan het strand - leek van buitenaf perfect. Leuke, vrijstaande punthuisjes en een gezellig restaurant. Toen we één van die huisjes binnen kwamen viel 't echter vies tegen. Alles was oud, kapot en vies. Hier was duidelijk al héél lang niets aan gedaan. De huisjes vertoonden sporen van droogrot en toen ik even verder keek zag ik duidelijk dat er al eens iemand door het balkon was gezakt. Dus ook nog niet eens veilig!
Het volgende hostel en hotel waren vol maar uiteindelijk hebben we toch 'n plekje gevonden in Estrella de Pacifico. Veelbelovende naam; letterlijk vertaald "de ster van de Pacific" maar in de praktijk ook gewoon een oude bende. En nog duur ook. Ik begrijp deze plek echt niet. Het is een waanzinning mooi en lang strand met zoveel mogelijkheden en er is maar 1 echt hotel, 3 hostels met slechte Cabañas en heel veel braak liggende stukken land met een bord: "Propiedad Privada - No se Vende" (privé eigendom - NIET te koop). Blijkbaar wachten de eigenaren op betere tijden om het met winst te verkopen ofzo?
Mooi strand of niet; 't was mij echt té verlaten. 't Leek het einde van de wereld wel. Een dagje strand is best lekker maar er was hier verder helemaal niets. Bovendien had ik inmiddels wel genoeg geluierd en zin in wat actie! Uwe, Heike en Claudia zagen 't wel zitten maar ik besloot dus om de volgende dag weer te vertrekken. We hebben nog een supergezellige avond gehad en de volgende ochtend hebben ze me afgezet op het kruispunt met de Interamericana waar ik vrijwel direct op de bus kon stappen.
Een paar uur later arriveerde ik in Santa Fé (3000 inw.), een piepklein dorpje in de bergen. Doordat het net iets hoger ligt was het hier minder warm. Ik belandde in een sfeervol hostel met een geweldige tuin. Door het koffiefabriekje even verderop rook het er constant naar vers gebrande koffie. De eigenaar van hostel vertelde me dat er even verderop een restaurant zat waar je Cambodiaans kon eten! Daar had ik na het saaie, locale eten (vlees/vis/kip - rijst - bonen) wel zin in! Het restaurant werd gerund door een Nederlander en z'n Cambodjaanse vrouw. Ik heb er werkelijk fantastisch gegeten.
De volgende dag ging ik terug voor een Cambodjaanse massage; echt heerlijk na al die busritten! Bij 't kopje thee ter afsluiting raakte ik aan de praat met Jonathan. Hij sprak Engels met zo'n grappig Caraïbisch accent, zoals je dat hoort bij die Rasta-mannen enzo. Alleen is hij zo blank als wat; echt héél apart. Hij bleek afkomstig uit Trinidad-Tobago; dat verklaarde 'n hoop! ;-)
In totaal ben ik 3 nachten in Santa Fé gebleven. 's Avonds gezellig samen met hostel-genootjes Sean (VS), Thomas (D) en Stina (SW) gekookt en gegeten. Dat koken in zo'n hostel heeft eigenlijk wel wat en is ook welkome afwisseling op dat vlees-rijst-bonen gebeuren hier. Ik was op zoek naar wat meer actie en dat is gelukt ook. Tuben, paardrijden, Yoga wandelen, zwemmen.......... Ik heb 't allemaal gedaan, samen met Stina, Jonathan of met allebei. Door de verhalen van Jonathan over Pedasi en Playa Venao wist ik ook meteen wat m'n volgende reisdoel zou worden :-)
Tijdens 'n ontbijt was ik ook aan de praat geraakt met Monica en José; een Spaans stel dat in Santiago woont en 'n weekendje uit was. Toen ze vertrokken nodigden ze me uit om langs te komen wanneer ik richting Pedasi zou reizen. Santiago had op zich niets bijzonders te bieden maar 't leek me wel gezellig dus dat heb ik dan ook gedaan. Het werd 'n supergezellige middag en avond waarbij ik m'n Spaans weer behoorlijk op heb kunnen halen ;-)
Inmiddels heb ik er alweer 3 weken opzitten! Nog maar 'n week te gaan en dan moet ik alweer terug. Geen zin in, zeker nu ik lees dat 't nog steeds zo koud is in Nederland. Dat laatste weekje ga ik dus nog echt fff lekker van de warmte genieten...............!
-
26 Maart 2013 - 07:54
Marie:
klinkt als een geslaagde vakantie Bianc ! geniet ervan tot de laatste druppel :-) liefs marie -
27 Maart 2013 - 17:10
Carla En Baher:
Hi Bianca, Erg genoten van je verhalen en foto's! Nog maar een paar dagen en dan is de koek weer op. Dus de volgende reis gaat naar Nicaragua? Dan hopen we je weer te kunnen volgen. Fijne laatste dagen in Panama! Groeten, Carla en Baher
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley