Trouble in Paradise

De hele reis richting Bocas verliep weer vlekkeloos. Op de één of andere manier weten we steeds op het juiste moment in de juiste bus te stappen waardoor we perfecte aansluitingen hebben. Eerst de kippenbus terug naar David, direct daarop een grotere bus naar Almirante waar de watertaxi net op 't punt stond om te vertrekken.

De watertaxi was 'n supersnelle speedboot die ons in 'n klein uurtje al zigzaggend langs echte en mangroveneilandjes naar Isla Colón bracht. En de zon scheen volop! De sfeer was meteen 100 % Caribean. Fel gekleurde houten huisjes met gezellige veranda's, reggeamuziek en uiteraard veel rasta mannen met veel te lang haar.

Het was snoeiheet toen we met onze bepakking richting hostel liepen. We hadden geen zin om onnodig veel te zwoegen en hebben dus meteen de weg gevraagd. Het was écht maar 5 minuten lopen werd ons verteld. Na 5 minuten zweten kwamen we aan bij Iguana......... BAR!!!
Ons hostel heette MAR E IGUANA!!! Gelukkig stopte er al snel een taxi en dat was maar goed ook want het bleek nog wel een behoorlijk eindje verder te zijn! Mar e Iguana lag buiten het dorp maar toen we het binnenplaatsje opliepen waren we dat alweer vergeten. Het zag er zo onwijs gezellig uit!

We meldden ons bij de receptie en daar keken ze enigszins verschrikt op. De avond daarvoor hadden we gebeld om een kamertje te reserveren dus dat moest goedkomen........ toch........? Niet dus. Er volgde een hoop Spaans geblablabla. Ze wisten niet zeker of we wel zouden komen (?). Ze hadden helemaal geen contactgegevens van ons (?). We hadden geen aanbetaling gedaan (?). Daar hadden ze ook allemaal niet om gevráágd!

Allerlei excuses volgden. Hij wilde ons wel "helpen" aan een andere kamer even verderop en die "mochten" we dan wel voor dezelfde prijs hebben. Bijna hetzelfde volgens hem. Die kamer bleek op z'n zachtst gezegd dramaaaaaaaatisch en ronduit deprimerend te zijn. En nog vies ook. 't Was al laat in de middag en verder was al alles zo'n beetje vol dus we stonden met onze rug tegen de muur. Na flink tegensputteren hebben we nog wat van de prijs afgekregen en toen was de deal rond.

We wilden geen seconde langer binnen blijven dan strikt noodzakelijk en hebben onze strandspulletjes ingepakt. We zouden onze woede wel even gaan weg spoelen in die heerlijke Caraïbische zee. Helaaszszszssz............... daar wachtte de volgende desillusie. Het heeft er óóit vast als een tropisch paradijsje uitgezien maar dat voordat de rasta-mens voet had gezet op dit eiland. Alles is nu zwaar vervuild. Hebben die lui nog nooit van afvalbakken gehoord???

Ik was er helemaal klaar mee. Eén nachtje moest helaas wel maar daarna wilde ik meteen weg. Claudia was in eerste instantie iets minder vastbesloten maar dat draaide snel bij toen ik wat op Hostelworld aan 't rondsurfen was. We hebben wat telefoontjes gepleegd en op het naastgelegen eiland Batimentos was nog wel plek. Mooi!!!

Met dit vooruitzicht hebben we ons die avond nog prima vermaakt in 't dorpje Bocas. Er waren wel veel leuke barretjes en restaurantjes dus dat kwam helemaal goed.

De volgende ochtend zijn we na een relaxt ontbijt op een taxibootje gestapt dat ons binnen een half uur op Bastimentos afleverde. En meteen was duidelijk dat we de goede keuze hadden gemaakt. Wat een wéreld van verschil. Echt op en top relaxt met slechts enkele tientallen gezellige houten huisjes, géén gemotoriseerd verkeer en een paar leuke hostels. En géén vuilnis! We hebben er echt een supergezellige kamer gevonden, mét balkon & hangmatten en een fantastisch uitzicht.

's Middags hebben we 't eiland verder verkend, de duikschool bezocht om een duik te regelen en zijn daarna door de stromende (tropische waterval)regen terug gerend naar het hostel. En toen viel de stroom uit...........

Reparatie bleek niet eenvoudig. Her en der zagen we mannetjes in de masten hangen en er werd druk geknutseld. Soms ging in bepaalde secties héél even het licht aan om vervolgens met een flinke knal en een soort van vuurwerk weer volledig weg te vallen. Dat ging 'm echt niet meer worden die avond. Alle restaurantjes waren ook in 't duister gehuld en dus besloten we om zelf maar wat te gaan koken in de keuken van 't hostel. Héél toevallig hadden we op 't vaste land nog inkopen gedaan dus dat kwam mooi uit. En 't gas werkte wél.

We waren niet de enigen met dat idee. Ook door andere gasten werd er druk gekokkereld. Over en weer werden er ingrediënten uitgewisseld waardoor iedereen uiteindelijk een lekker maaltje had. Kaarsjes en 'n flesje rum erbij en 't werd 'n supergezellig diner onder een alsmaar mooier wordende sterrenhemel. Echt top!

De volgende ochtende regende het wéér; en niet zo'n beetje ook. Daarom maar 'n wasje gedraaid en tegen de tijd dat dat klaar was brak de zon weer door. We hebben een bootje naar Red Frog Beach geregeld waar we naar een korte wandeling door de mangroven op 'n prachtig wit strand aankwamen; ZONDER afval. Helemaal goed!

Terug in 't hostel besloot ik om eens op internet te checken hoe 't zat met het duiken aan de andere kust van Panama: de Pacifico. Tot nu toe heb ik alleen nog maar in warme, heldere Caraïbische wateren of de Rode Zee gedoken dus zo'n oceaan is weer eens 'n nieuwe uitdaging. Andere vissen (vooral grote!), veel haaien én kans op manta's en walvishaaien, klinkt goed toch?

Het bleek helaas niet eenvoudig te zijn om dat even te regelen. M'n aversie tegen plannen als ik op reis ben levert soms toch wel 'n probleempje op :-(
Ik wilde het allerallerallerliefste op een meerdaagse trip mee en er waren slechts 2 duikscholen. Alle trips waren volgeboekt behalve die van maandag. ALS ik mee zou willen moest ik de volgende ochtend vroeg vertrekken en binnen één dag van de ene naar de andere kant van 't land. Mm......... klonk niet echt relaxt.......... Maar ja........... ik wilde het wel héél graag..........

We zijn 'n hapje gaan eten om 't fff te laten bezinken. Daar even aan de praat geraakt met zo'n rasta-man die even later in 'n hoekje z'n joint zat te draaien. Da's stréng verboden hier dus die durft, dacht ik nog. Er staan echt flinke straffen op dus hij had 'n goede plek bedacht om z'n vloeitjes & wiet te verstoppen: in z'n haar!!! Nou snap ik waarom die mannen hun dreadlocks in zo'n mega-knot samenbinden! :-)

Vervolgens wilden we een biertje gaan drinken in de naastgelegen bar. Aan de muziek te horen was daar 'n flink feest aan de gang dus dat wilden we wel even meepikken. De reggea, reggeaton, salsa en bachata stond lekker hard zullen we maar zeggen ;-) Daar aangekomen bleek er maar liefst 3 (!) man in 'n duister verlicht tentje te zitten.

Toch maar 'n Balboaatje besteld en toen de knoop doorgehakt. M'n duik hier (morgen) ga ik cancellen, Claudia blijft nog 'n nachtje maar ik vertrek richting Santa Cathalina. Dat gaat 'n aardig reisdagje worden............



P.S.
Ja....... het klopt....... ik loop flink achter met schrijven. De meeste hostels hebben geen internet en 't komt er maar niet van om te schrijven. Ik haal 't écht, écht wel weer in....... ;)