Trekking voor beginners

De groep maakte enthousiast gebruik van de excursiemogelijkheden die Chiang Mai te bieden heeft. Die dag gingen ze fietsen of mountainbiken. Helaas kon ik niet mee. Ik heb die tijd besteed om inkopen te doen voor de komende feestdagen. Toen ik in Phnom Penh de eerste kerstversieringen zag was m’n eerste reactie dat dit toch wel belachelijk vroeg was. Ik besefte pas in 2e instantie dat het al bijna zo ver was!

Ik wilde er wel IETS aan doen en dus ben op zoek gegaan naar feestspulletjes. Kerstslingers, kaarsen, ballonnen, whiskey, rum, vuurwerk en…….. Thaise lampionnen. Officieel worden ze gebruikt voor het Loy Kratong festival begin november. Het is een simpele constructie: flinterdun papier om een geraamte van dun ijzerdraad. Als je ze voorzichtig uitvouwt en de brandstof die eronder hangt aansteekt vult de lampion zich langzaam met hete lucht zodat ie uiteindelijk opstijgt. Dat lijkt me echt een supermooi gezicht dus ik heb er 10 gekocht. Omdat ze zo kwetsbaar zijn moesten ze wel goed ingepakt worden. Op het kantoor van Vieng ben ik daar wel even mee bezig geweest en ondertussen vroeg ik me af hoe ze zouden gaan reageren. Hoeveel lol kan je in je eentje hebben.....! Nu nog m’n mond houden tegen de rest; da’s best lastig!

De dag daarna vertrokken we voor de trekking. Voor de hele groep een totaal nieuwe ervaring maar gelukkig zijn ze allemaal erg makkelijk. Ze stellen geen overbodige, gedetailleerde vragen en volgen m’n aanwijzingen gretig op. Ze laten ’t verder allemaal gewoon op zich afkomen en da’s ook de beste instelling.

De eerste dag was een makkie. Nadat we met songthaews naar het startpunt waren gearriveerd hebben we eerst warmwaterbronnen bezocht. Een paar jaar geleden was ’t nog een echte geiser; nu is er niet veel meer over dan een borrelende plas water met kokende waterdampen en een zwavel-rotte-eierenlucht. Van daaruit moest er toch echt gelopen worden; MET bepakking. De jongens waren zo lief om een deel van de bagage van moeders en zussen mee te sjouwen. Ondanks dat liepen ze nog met het grootste gemak die berg op.

Na ruim 2 uur kwamen we bij het dorpje aan waar we zouden slapen. Een primitieve overnachting: met z’n allen in één grote ruimte op een flinterdun matrasje. En ALS je al in slaap kon vallen zorgden de dorpshanen er wel voor dat het niet te lang duurde. Toch vond iedereen het geweldig; zelfs nog toen ze de volgende ochtend brak waren opgestaan. Ze hadden allemaal niet of nauwelijks en het was echt KOUD geweest die nacht. Hoewel ik ze daar wel op had voorbereid hadden ze het toch niet verwacht in het warme Thailand. Tsja, die bergen hè……. Ondanks deze "tegenslagen" lijkt het enthousiasme van deze groep is onuitputtelijk. Alles is nieuw en alles is leuk; heerlijk!

De 2e dag was wat zwaarder maar ook nog goed te doen. Een lange klim leidde ons naar de kam van de berg waar we een geweldig uitzicht over het gebied hadden. Op die hoogte groeien veel naaldbomen die een zalige geur verspreiden. En hoewel Chiang Mai echt toeristisch is zijn we de hele route geen toerist tegengekomen.

De wandeling eindigde bij het olifantenkamp. Na een verfrissende duik in de rivier en een lekkere lunch zijn ze op de olifant gestapt. Ik vond ’t een beetje overdreven om voor mij alleen nog een extra olifant te regelen en ben met de gidsen op een raft gestapt. Zo kon ik de groep vanaf het water uitgebreid observeren en fotograferen. Er liep een jong olifantje bij dat waarschijnlijk in z’n olifantenpubertijd zit. Hij was de rest echt continu aan het sarren door ze de weg te versperren of ze nat te gooien. Z’n moeder en tantes toonden zich erg verdraagzaam en zetten ‘m consequent met zachte hand (lees "slurf") opzij. Het was een erg grappig gezicht.

Het dorp van de tweede overnachting lag aan de rivier. Het was inmiddels kerstavond en dus kon ik eindelijk de flessen whiskey en rum uit m’n backpack tevoorschijn halen. Deze geïmproviseerde kerstborrel werd erg gewaardeerd en ik was er zelf ook blij mee. Scheelt tenslotte weer wat gewicht!

Tijdens het eten zagen we hoe de dorpskippen en –hanen een slaapplaats in de boom naast het laatste hutje zochten. Daar vlakbij werd die avond ook het kampvuur gemaakt en iedereen schaarde zich om het warme vuurtje heen. De jongens waren zo slim om onder die kippenboom te gaan zitten. Het duurde even voordat ze in de gaten kregen dat ze letterlijk werden onder gescheten. Nou ja, we waren toch al niet zo schoon meer.

De laatste dag zijn we met bamboevlotten naar het eindpunt gevaren. Door de lage waterstand (we zitten in het droge seizoen) weinig spectaculair maar wel lekker relaxed. Na de lunch op het eindpunt was het weer tijd om terug naar Chiang Mai te gaan. ’s Avonds had ik voor de hele groep een Thaise massage geregeld en ook daar waren ze weer heerlijk enthousiast over.

Er is maar één klein probleempje met deze groep: ze zijn nooit op tijd. En dat ligt niet aan een paar specifieke mensen maar echt voor allemaal. Maar als dat het enige is………. Ik smokkel gewoon steeds een kwartiertje bij zodat we per saldo altijd keurig op tijd vertrekken.

Toen iedereen de volgende dag in de busjes naar Sukothai-Phitsanulok vertrokken heb ik kertslingers en plakband uitgedeeld. In no time waren de busjes omgetoverd tot kitscherige kerstkarren maar dat past wel bij 2e Kerstdag!

Het was maar een paar uur rijden. ’s Middags hebben we een paar uurtjes door het Sukothai Historical Parc gefietst. Een Cultural Heritage site uit de Siam periode en ooit de hoofdstad van Thailand. ’t Was best mooi maar Ankor zat nog te vers in m’n geheugen. Dan valt al het andere tegen; dat kan niet anders. Het was wel heel vreemd om na al die maanden weer eens op een fiets te zitten!

We overnachtten in Phitsanulok in zo’n hotel waar ik me nooit in thuis voel: ver van het centrum, superdeluxe, groot en onpersoonlijk. En ’t was er vooral LEEG. Het restaurant, de bar, het koffie- en cocktailterras, de fitnessruimte..... bijna geen mens te bekennen. Op het terrein was alles wel te krijgen maar ik ga toch veel liever op pad op een hapje te eten. Helaas was er weinig in de buurt te vinden. In mijn speurtocht naar een leuk, lokaal tentje liep ik 5 anderen tegen het lijf. Samen zijn we verder gaan zoeken en uiteindelijk hebben we toch een echt Thais tentje gevonden waar WIJ de attractie van de avond waren.

Er werd een voetbalwedstrijd op een groot scherm getoond en de Thai zaten in grote groepen aan lange tafels te kijken. Van verschillende biermerken liep een "ambassadrice" in een sexy jurkje rond om de omzet zoveel mogelijk op te schroeven. Aan iedere tafel een soort biertap en allerlei borrelhapjes. Het geluid van de TV was uitgeschakeld direct naast het scherm stond een life bandje te spelen. Dat hoef je bij Nederlandse voetbalfans volgens mij niet te flikken :-)

Nadat we de volgende ochtend van het zwembad en het zonnetje hadden genoten zijn we op de trein gestapt. Het station van Phitsanulok was klein en dus lekker overzichtelijk. De dieseltrein vertrok exact op tijd. Bangkok, here we come (again)!!!