Het strand is terug!

Vanuit Siem Reap vertrokken we naar Phnom Penh waar de groep de hele dag zelfstandig op pad ging. Ik ben die ochtend meteen naar ’t meer gereden om ‘t Drunken Frog Guesthouse op te zoeken en werd daar met open armen door de familie ontvangen. ’t Was echt superleuk om daar weer even terug te zijn en ik heb daar heerlijk een paar uurtjes bijgekletst.

Na Phnom Penh begonnen we aan een stukje route dat ik zelf ook nog niet kende. Ik was dan ook erg benieuwd! Helaas……………… het bleek niet het meest interessante stukje van de reis te zijn…… We bezochten 2 tempels: Tonle Bati en Phnom Chisor die in dezelfde periode zijn gebouwd als de tempels van Angkor. Waarschijnlijk waren ze best mooi geweest als we deze als eerste hadden gezien maar zodra je Angkor hebt gezien is alles wat daarna nog komt gewoon niet meer dan een hoopje stenen.…………

We maakten een lunchstop bij Kep dat bekend staat als een badplaats voor de beter gesitueerde Cambodjanen. ’t Was de bedoeling om daar een eerste duik bij een Cambodjaans strand te maken maar de zee was niet bepaald uitnodigend. Ronddrijvend wier, scherpe rotsen en Cambodjanen die volledig gekleed te water gingen. Dan kan je het toch echt niet maken om daar met je bleke lijf in je bikini tussen te springen! Het bleef dus bij een lunch; maar wel een hele lekkere! Verse krab, kreeft, red snapper en tiger prawns……. Mjammie!

Ons hotel van die avond lag in Kampot; wat ook al niet veel te bieden had. Maar goed…… ’t was dan ook alleen maar één overnachting. De volgende ochtend brachten we een bezoek aan ‘t “Save Cambodia’s Wildlife” centrum. Dat heeft alles in zich om een prachtig project te worden maar helaas………… het staat nog in de kinderschoenen………… babyschoenen zelfs. Er bleek niet meer te zijn dan een “kantoor” (lees: houten hutje) en een enthousiaste groep Cambodjanen vol met goede bedoelingen en veelbelovende plannen. De structuur en planning was echter ver te zoeken en daar zullen ze waarschijnlijk ook nog wel even voor nodig hebben. We maakten een korte wandeling naar een “waterval” die vanwege het gebrek aan water in de droge tijd geen waterval was.

Maar gelukkig…………dit is een makkelijke groep. Ze mopperen nooit en maken overal wat leuks van. De droogstaande waterval bleek een prima plek om even een verfrissende duik te nemen en om je voeten door enthousiast happende visjes te laten schoonhappen. ’t Werd gewoon een relaxte break.

We maakten een korte stop bij een van de vele stenenfabriekjes in deze streek. Hier worden onder bijna middeleeuwse omstandigheden bakstenen geproduceerd. Bijna alles is nog handwerk met uitzondering van één rook en lawaai producerende machine die de klei in de bakstenenvormen perst. Het is superzwaar werk waar de arbeiders nog geen 4 dollar per dag mee verdienen…………

We reden door naar Sihanoukville en daar bleek het strand gelukkig alweer aardig van de cycloon te zijn hersteld. En…………… daar kon je wel heeeeeeerlijk in de zee zwemmen! We hebben die middag en avond heerlijk gelounged in de luie stoelen die daar aan ’t strand staan. ’s Middags met verse mango-shakes en lekkere snacks en tijdens/na een geweldige zonsondergang met cocktails (Mojito’s!), vers gegrilde barracuda en reuze-garnalen van de strand-BBQ. Ohohoh, wat is het leven toch slecht

De volgende ochtend reden we door naar Kirirom National Park en dáár hadden ze hun zaakjes goed voor elkaar. Dit keer maakten we een stevige middagwandeling naar een geweldige waterval die de hoogste van Cambodja schijnt te zijn. De gedreven, lokale gids blonk uit in enthousiasme en wist in notime de hele groep op z’n hand te krijgen. Bij alles wat hij vertelde hingen ze aan z’n lippen; fantastisch om te zien.

We overnachtten onder primitieve omstandigheden bij de dorpelingen die in het park wonen. Voor de meesten was ’t de eerste keer dat ze in een homestay belandden maar ze vonden het allemaal geweldig. Ook al werd ‘t door de rondscharrelende varkens, kippen en honden een korte nacht

En toen zat ’t er toch echt op voor Cambodja. We vertrokken al vroeg naar de grens met Thailand. Daar namen we rond het middaguur afscheid van Dorn, passeerden we zónder corruptiepraktijken de grens om aan de andere kant Andy weer te ontmoeten……………………