Mooi rood is niet lelijk
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca
27 September 2007 | Suriname, Paramaribo
De dag na onze terugkomst van de “riviercruise” hebben we meteen weer een klein rugzakje ingepakt voor onze volgende meerdaagse trip. Dit keer naar Brownsberg; een schitterend natuurgebied grenzend aan het Brokopondo stuwmeer.
Een mooi stukje Suriname, maar je moet er wel wat voor over hebben. Na het passeren van de Bauxietfabriek gaat het asfalt over in een onverharde weg. Om ‘m nog een beetje begaanbaar te maken hebben ze er een laag bauxietgruis (restproduct) overheen gegooid. Nadeel is wel dat de weg daardoor erg stoffig kan zijn. Gelukkig viel het deze keer erg mee met het stof (met dank aan de tropische regenbui van 2 dagen terug).
Na een rit van bijna 4 uur kwamen we bij ons verblijf aan. Het Tapirhuis is een super eenvoudige accommodatie met meerpersoonskamers en gedeeld sanitair maar het heeft wel een vijf sterren uitzicht over het stuwmeer. Echt fantastisch!
’s Middags hebben we onze eerste wandelingen al gemaakt en de volgende dag weer twee pittige routes gelopen. Wel lekker om weer even in beweging te zijn na al die dagen luieren en eten.
Doordat we nu in het droge seizoen zitten zijn er echt waanzinnig veel vlinders en die kwamen we dan ook echt vaak tegen. Ook van die fantastische fel blauwe. Als ze door het zonlicht langs fladderen zijn het net blauwe knipperlichten die “uit” gaan als ze de vleugeltjes dichtklappen en “aan” zijn als ze ze weer uitslaan. Prachtige beesten maar helaas zo mooi dat ze vaak ingelijst bij één of andere natuurbarbaar aan de muur belanden.
Gids Clyde heeft ons waanzinnig veel verteld; over het oerwoud, de dieren, geneeskrachtige planten, over de cultuur en gewoontes in de bosnegerdorpen en de (droevige) geschiedenis van het stuwmeer. Vele bewoners in het dal werden noodgedwongen verplaatst naar remigratiedorpjes. ’s Morgens waren we er langs geleden en daar wordt je echt niet vrolijk van!
Clyde weet echt waanzinnig veel maar is alleen wel erg serieus. Het lukt ons maar heel af en toe om ‘m uit de plooi te krijgen. Anders is het met kokkin Gracia; die met haar aanstekelijke schaterlach constant de boel op stelten zet. En koken kan ze ook nog!
De zonsopgang zou hier geweldig moeten zijn en we hadden 2 kansen om die te kunnen bekijken. Helaas zat het beide ochtenden potdicht met mist. Het was pas 6 uur dus terug in bed dan maar weer.
De derde dag zijn we in de loop van de ochtend vertrokken. Eerst een paar uur rijden om bij het stuwmeer te komen. Ik had gelezen dat een boottochtje over dat meer erg bijzonder moest zijn en dat was gelukkig nog te regelen. Het was snoeiheet daar op het water; geen zuchtje wind en bijna 40(!) graden. Toch was iedereen blij dat we het gedaan hebben. De woudreuzen die hier ooit groeiden zijn niet weggehaald waardoor op veel plaatsen kale, dikke takken en soms hele boomkruinen boven het water uitsteken. Het is bijna surrealistisch als je daar tussen rond dobbert.
Na een verlate lunch vertrokken we voor nog een paar busuurtjes. Omdat het de afgelopen dagen geen druppel meer geregend had werd dat STOF HAPPEN!!!! Een bus zonder airco in deze temperaturen betekent dat je noodgedwongen alle raampjes moet open zetten waardoor het stof vrij spel had. Iedereen was dan ook blij toen we het asfalt bereikten.
In het zicht van de haven kregen we nog een lekke band. In eerste instantie lukte het niet om de bouten los te krijgen (stof?). Het gereedschap brak gewoon! Met geïmproviseerd gereedschap, wat cola over de bouten en ook nog een stukje grof geweld lukte het uiteindelijk toch.
Terug in het hotel eerste een biertje genomen om het stof door te spoelen. Dat zelfde stof AFspoelen was een stuk lastiger. Ongeacht de tijd dat je onder de douche had gestaan, de hoeveelheid zeep die je had gebruikt en de mate waarin je geboend en geschrobt had….. bij het afdrogen was je (witte) handdoek meteen helemaal ROOD. Ik wil er niet aan denken hoe m’n camera er nu van binnen uit ziet……………..
Een mooi stukje Suriname, maar je moet er wel wat voor over hebben. Na het passeren van de Bauxietfabriek gaat het asfalt over in een onverharde weg. Om ‘m nog een beetje begaanbaar te maken hebben ze er een laag bauxietgruis (restproduct) overheen gegooid. Nadeel is wel dat de weg daardoor erg stoffig kan zijn. Gelukkig viel het deze keer erg mee met het stof (met dank aan de tropische regenbui van 2 dagen terug).
Na een rit van bijna 4 uur kwamen we bij ons verblijf aan. Het Tapirhuis is een super eenvoudige accommodatie met meerpersoonskamers en gedeeld sanitair maar het heeft wel een vijf sterren uitzicht over het stuwmeer. Echt fantastisch!
’s Middags hebben we onze eerste wandelingen al gemaakt en de volgende dag weer twee pittige routes gelopen. Wel lekker om weer even in beweging te zijn na al die dagen luieren en eten.
Doordat we nu in het droge seizoen zitten zijn er echt waanzinnig veel vlinders en die kwamen we dan ook echt vaak tegen. Ook van die fantastische fel blauwe. Als ze door het zonlicht langs fladderen zijn het net blauwe knipperlichten die “uit” gaan als ze de vleugeltjes dichtklappen en “aan” zijn als ze ze weer uitslaan. Prachtige beesten maar helaas zo mooi dat ze vaak ingelijst bij één of andere natuurbarbaar aan de muur belanden.
Gids Clyde heeft ons waanzinnig veel verteld; over het oerwoud, de dieren, geneeskrachtige planten, over de cultuur en gewoontes in de bosnegerdorpen en de (droevige) geschiedenis van het stuwmeer. Vele bewoners in het dal werden noodgedwongen verplaatst naar remigratiedorpjes. ’s Morgens waren we er langs geleden en daar wordt je echt niet vrolijk van!
Clyde weet echt waanzinnig veel maar is alleen wel erg serieus. Het lukt ons maar heel af en toe om ‘m uit de plooi te krijgen. Anders is het met kokkin Gracia; die met haar aanstekelijke schaterlach constant de boel op stelten zet. En koken kan ze ook nog!
De zonsopgang zou hier geweldig moeten zijn en we hadden 2 kansen om die te kunnen bekijken. Helaas zat het beide ochtenden potdicht met mist. Het was pas 6 uur dus terug in bed dan maar weer.
De derde dag zijn we in de loop van de ochtend vertrokken. Eerst een paar uur rijden om bij het stuwmeer te komen. Ik had gelezen dat een boottochtje over dat meer erg bijzonder moest zijn en dat was gelukkig nog te regelen. Het was snoeiheet daar op het water; geen zuchtje wind en bijna 40(!) graden. Toch was iedereen blij dat we het gedaan hebben. De woudreuzen die hier ooit groeiden zijn niet weggehaald waardoor op veel plaatsen kale, dikke takken en soms hele boomkruinen boven het water uitsteken. Het is bijna surrealistisch als je daar tussen rond dobbert.
Na een verlate lunch vertrokken we voor nog een paar busuurtjes. Omdat het de afgelopen dagen geen druppel meer geregend had werd dat STOF HAPPEN!!!! Een bus zonder airco in deze temperaturen betekent dat je noodgedwongen alle raampjes moet open zetten waardoor het stof vrij spel had. Iedereen was dan ook blij toen we het asfalt bereikten.
In het zicht van de haven kregen we nog een lekke band. In eerste instantie lukte het niet om de bouten los te krijgen (stof?). Het gereedschap brak gewoon! Met geïmproviseerd gereedschap, wat cola over de bouten en ook nog een stukje grof geweld lukte het uiteindelijk toch.
Terug in het hotel eerste een biertje genomen om het stof door te spoelen. Dat zelfde stof AFspoelen was een stuk lastiger. Ongeacht de tijd dat je onder de douche had gestaan, de hoeveelheid zeep die je had gebruikt en de mate waarin je geboend en geschrobt had….. bij het afdrogen was je (witte) handdoek meteen helemaal ROOD. Ik wil er niet aan denken hoe m’n camera er nu van binnen uit ziet……………..
-
30 September 2007 - 23:09
Annette:
Hi Bianca,
Alweer de volgende trip voor je. Wat gaat de tijd toch snel! In ieder geval leuk in het Delftse nog een (toepasselijk) hapje (ofwel Chinees) met je gegeten te hebben. Ik zit nu al een weekje in de USA, Atlanta...nog 8 te gaan.
Geniet van deze trip en nog succes met 'het boenen'. Misschien wel Detol wel werken. En als je terug bent: see ya in Breda.
Heel veel groetjes! -
01 Oktober 2007 - 06:18
Tineke:
Geweldig om steeds jouw verhalen/ avonturen te lezen. Het is net alsof ik zelf een beetje met je meereis. Ik val met mijn 60 jaar natuurlijk helemaal buiten de doelgroep, maar ik kan mij zo voorstellen dat je geniet van deze actieve vakanties.
Heel veel groetjes van iedereeen.
-
01 Oktober 2007 - 13:13
Danielle:
he bianc
we zijn weer terug uit rome
fijn om weer van je te lezen
en fijn dat je het fijn hebt (toch?)
je ziet, als je verwachtingen laag zijn, kan het alleen maar meevallen
wat weer een mooie foto's en aanstekelijke verhalen
en heerlijk, 40 graden
het is hier 11 graden, het wordt al echt herfst, dus geniet maar lekker van de zon
we hebben het goed gehad in rome
ook prachtig weer
heel veel gezien (veel gelopen), lekker gegeten en veel aha's gehad...
ik kijk uit naar je volgende verslagen vanuit de rimboe
veel plezier
daan -
01 Oktober 2007 - 14:47
Piet Van Dijk:
Hallo Bianca
Wij zijn weer wat wijzer geworden over Suriname en hopen dat je camera het blijft doen
Joke en Piet -
01 Oktober 2007 - 17:34
Claudia:
Ha Bianca,
We blijven goed op de hoogte zo. Kunnen we stiekem kijken of er nog een land bij zit waar wij een keer naar toe kunnen gaan. Of zal ik dan toch maar een weekje in mijn eentje naar Thailand gaan ????!!!
Veel succes (met de groep) en geniet ervan.
Liefs
Claudia -
02 Oktober 2007 - 14:03
Manon:
Heel leuk om weer wat van je te lezen, net alsof ikzelf even op vakantie ben. Ik hoop snel weer wat van je jet lezen, geniet er lekker van hier is de hefst echt begonnen. Gelukkig over 2 weken nog naar Istanbul.
groetjes manon -
02 Oktober 2007 - 17:27
Geert:
Die foto van die WC, geweldig. Die bezem vervangt die het toiletpepier ?? Maar goed bij hoge nood ben je niet kieskeurig.
Doe Bouterse de groeten !
groetjes
-
06 Oktober 2007 - 09:40
Annemieke:
Eindelijk ben ik er is voor gaan zitten om je verhalen te lezen. Echt geweldig!!!
Fijn dat het ook nu weer leuk is. En wat een prachtige foto's.
Geniet ervan!
Ik ben benieuwd naar je volgende verslagen.
Rome was ook geweldig, al heb ik het gevoel dat ik er was en gelijk weer weg ging, zo snel ging het voorbij.
En nu weer "Back to reality". Morgen voor het eerst met Daan werken op de boekenbende. Ben benieuwd.
Groetjes An
-
11 Oktober 2007 - 20:14
Corry En Herman:
Mooie foto's geniet maar van dat prachtige land. Hebben we een idee wat je daar allemaal meemaakt.groetjes -
12 Oktober 2007 - 09:39
Joke En Jan:
het is wel weer heel bijzonder wat jij allemaal meemaakt. aan die hitte mag ik al helemaal niet denken. lieve bianca ,groetjes uit monster, wij wensen je nog veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
