Carparina's in Olinda
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca
14 November 2006 | Brazilië, Olinda
Hallo allemaal,
Het is zover; ik zit in Brazilië!!
De heenreis is niet geheel vlekkeloos verlopen. Waarschijnlijk ten gevolge van het akelig vroege tijdstip (05.00 uur!!) en het slechte weer zijn we eerst de afslag Schiphol voorbij (!!!) gereden waardoor ik te laat bij de incheckbalie aankwam. Daar werden minuscule doorzichtige plastic zakjes uitgereikt waar je vanwege de nieuwe veiligheidsmaatregelen je vloeistoffen in moest doen. Het paste allemaal nèt maar ik werd er bij de bagagecontrole toch nog tussenuit gevist. De streng kijkende juffrouw in uniform was van mening dat m´n spiegeltje, aspirines en oogpotlood ook tot de groep vloeistoffen behoorde en - eigenwijs als ik ben - daar was ik het niet mee eens. Zeker gezien het feit dat dat minuscule plastic zakje al vol zat en ik volgens de nieuwe regels dat spullen moest gaan weggooien. Gelukkig werken er ook slimme mensen bij de marechausse; een mannelijke collega wist haar ervan te overtuigen dat ze onzin aan ´t uitkramen was.
De vlucht naar Lissabon verliep vlekkeloos. Daar hadden we 2 uur om over te stappen, dus geen transfer-stress. Eenmaal ingecheckt en ingestapt hebben we helaas nog anderhalf uur aan de grond gestaan. Aangezien de Portugese captain onverstaanbaar Engels brabbelde (of was ´t toch gewoon Portugees?) is de reden van deze vertraging ook niet duidelijk geworden.
De vluchttijd viel erg mee; nog geen 9 uur!! Daarnaast ieder z´n eigen TV schermpje waarop doorlopend een aantal films werden vertoond. Zappen op 12 km hoogte; altijd prettig om de tijd te doden. Aan ´t einde van de dag (het is hier 4 uur vroeger) zijn we in Recife geland. Kennis gemaakt met reisbegleider Michiel en locale gids Barouk. De rest van de groep liet lang op zich wachten. Het bleek dat er nogal wat bagage in Lissabon was achtergebleven en dan komt er een hele papierwinkel aan te pas. Zo vertrokken we ruim 2 uur later pas met 15 personen en 7 stuks bagage richting ons hotel in Olinda. Mjn tas was gelukkig wel aangekomen. Bij het inchecken ´´gekoppeld´´ aan Marjan - een 35 jarige Rotterdamse - en dat klikt prima.
Michiel had gereserveerd in een leuk restaurantje met een prachtig uitzicht. Daar heerlijke steak gegeten en met de eerste carparinha´s geproost op onze eerste vakantiedag. Er speelde een bandje en na ´t eten heb ik met Barouk de Forro al gedansd.
De volgende dag een tourtje in de omgeving gemaakt en daarbij onze Nederlands roots verkend. Het Nederlandse Ford Orange bekeken, naar het strand geweest, heerlijk gelunched en naar het Braziliaanse Pieterburen gegaan. Hier alleen geen zeehondjes maar zeekoeien. Reusachtige lompe beesten die zo lelijk zijn dat ze eigenlijk heel leuk worden.
Het was zondag dus de Brazilianen waren vrij. Her en der samenscholingen van jongeren die onder het genot van rum-cola naar muziek luisterden. Eén van hen parkeert z´n auto en wanneer de achterklep opengaat komt er een paar boxen tevoorschijn waar een discotheek nog jaloers op zou zijn en voila.... MUSICA!!!!
´s Avonds met Marjan aan ´t strand gaan eten. De menukaarten zijn volledig in het Portugees en we hadden ons woordenboekje niet bij dus op de gok besteld. Helaas fout gegokt en dus niet lekker gegeten. Op straat was het ondertussen overal feest. Brassbandjes reperteren voor het komende Carnavale (in februari!) en op de Praça da Sé werd muziek gemaakt.Voor we het wisten zaten we midden in de uitgaansscene van Olinda. Lekker gedansd, en ``liefdevol`` opgenomen in een kleurrijk groepje Brazilianen die ons op sleeptouw namen. We zijn geëindigd op een plein vlakbij ons hotel dat nu vol stond met feestende jongeren en auto´s die met grote boxen in de achterbak muziek speelden. Erg gezellig.
De volgende dag wat rondgeslenterd door Olinda. Leuk stadje met veel winkeltjes waar ze allerlei vormen van kunst verkopen. Helaas is ´t niet zo groot en ben je er vrij snel uitgekeken.Bovendien is het hier zo heet dat zelfs ik er echt aan moet wennen. Terug in ´t hotel de rest van de middag (bij)geslapen en geluierd aan ´t zwembadje dat we die ochtend pas ontdekt hadden. ´s Avonds na wat zoeken een goed restaurantje gevonden en daarna afgezakt naar een barretje vlakbij het hotel.
Vanmiddag vertrekken we richting Manaus; morgen start de boottocht over de Amazone!!
Groetjes Bianca
Het is zover; ik zit in Brazilië!!
De heenreis is niet geheel vlekkeloos verlopen. Waarschijnlijk ten gevolge van het akelig vroege tijdstip (05.00 uur!!) en het slechte weer zijn we eerst de afslag Schiphol voorbij (!!!) gereden waardoor ik te laat bij de incheckbalie aankwam. Daar werden minuscule doorzichtige plastic zakjes uitgereikt waar je vanwege de nieuwe veiligheidsmaatregelen je vloeistoffen in moest doen. Het paste allemaal nèt maar ik werd er bij de bagagecontrole toch nog tussenuit gevist. De streng kijkende juffrouw in uniform was van mening dat m´n spiegeltje, aspirines en oogpotlood ook tot de groep vloeistoffen behoorde en - eigenwijs als ik ben - daar was ik het niet mee eens. Zeker gezien het feit dat dat minuscule plastic zakje al vol zat en ik volgens de nieuwe regels dat spullen moest gaan weggooien. Gelukkig werken er ook slimme mensen bij de marechausse; een mannelijke collega wist haar ervan te overtuigen dat ze onzin aan ´t uitkramen was.
De vlucht naar Lissabon verliep vlekkeloos. Daar hadden we 2 uur om over te stappen, dus geen transfer-stress. Eenmaal ingecheckt en ingestapt hebben we helaas nog anderhalf uur aan de grond gestaan. Aangezien de Portugese captain onverstaanbaar Engels brabbelde (of was ´t toch gewoon Portugees?) is de reden van deze vertraging ook niet duidelijk geworden.
De vluchttijd viel erg mee; nog geen 9 uur!! Daarnaast ieder z´n eigen TV schermpje waarop doorlopend een aantal films werden vertoond. Zappen op 12 km hoogte; altijd prettig om de tijd te doden. Aan ´t einde van de dag (het is hier 4 uur vroeger) zijn we in Recife geland. Kennis gemaakt met reisbegleider Michiel en locale gids Barouk. De rest van de groep liet lang op zich wachten. Het bleek dat er nogal wat bagage in Lissabon was achtergebleven en dan komt er een hele papierwinkel aan te pas. Zo vertrokken we ruim 2 uur later pas met 15 personen en 7 stuks bagage richting ons hotel in Olinda. Mjn tas was gelukkig wel aangekomen. Bij het inchecken ´´gekoppeld´´ aan Marjan - een 35 jarige Rotterdamse - en dat klikt prima.
Michiel had gereserveerd in een leuk restaurantje met een prachtig uitzicht. Daar heerlijke steak gegeten en met de eerste carparinha´s geproost op onze eerste vakantiedag. Er speelde een bandje en na ´t eten heb ik met Barouk de Forro al gedansd.
De volgende dag een tourtje in de omgeving gemaakt en daarbij onze Nederlands roots verkend. Het Nederlandse Ford Orange bekeken, naar het strand geweest, heerlijk gelunched en naar het Braziliaanse Pieterburen gegaan. Hier alleen geen zeehondjes maar zeekoeien. Reusachtige lompe beesten die zo lelijk zijn dat ze eigenlijk heel leuk worden.
Het was zondag dus de Brazilianen waren vrij. Her en der samenscholingen van jongeren die onder het genot van rum-cola naar muziek luisterden. Eén van hen parkeert z´n auto en wanneer de achterklep opengaat komt er een paar boxen tevoorschijn waar een discotheek nog jaloers op zou zijn en voila.... MUSICA!!!!
´s Avonds met Marjan aan ´t strand gaan eten. De menukaarten zijn volledig in het Portugees en we hadden ons woordenboekje niet bij dus op de gok besteld. Helaas fout gegokt en dus niet lekker gegeten. Op straat was het ondertussen overal feest. Brassbandjes reperteren voor het komende Carnavale (in februari!) en op de Praça da Sé werd muziek gemaakt.Voor we het wisten zaten we midden in de uitgaansscene van Olinda. Lekker gedansd, en ``liefdevol`` opgenomen in een kleurrijk groepje Brazilianen die ons op sleeptouw namen. We zijn geëindigd op een plein vlakbij ons hotel dat nu vol stond met feestende jongeren en auto´s die met grote boxen in de achterbak muziek speelden. Erg gezellig.
De volgende dag wat rondgeslenterd door Olinda. Leuk stadje met veel winkeltjes waar ze allerlei vormen van kunst verkopen. Helaas is ´t niet zo groot en ben je er vrij snel uitgekeken.Bovendien is het hier zo heet dat zelfs ik er echt aan moet wennen. Terug in ´t hotel de rest van de middag (bij)geslapen en geluierd aan ´t zwembadje dat we die ochtend pas ontdekt hadden. ´s Avonds na wat zoeken een goed restaurantje gevonden en daarna afgezakt naar een barretje vlakbij het hotel.
Vanmiddag vertrekken we richting Manaus; morgen start de boottocht over de Amazone!!
Groetjes Bianca
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
